In
november behandelden we het thema Noodoproepen in de lessen wereldoriëntatie.
Daar maakten we kennis met de verschillende hulpdiensten. We speelden ook
verschillende noodsituaties na in de lessen drama. We leerden hoe we correct een telefoongesprek moesten
houden met de hulplijnen. Als kers op de taart mochten we in december een
bezoekje brengen aan het ziekenhuis AZ Damiaan in Oostende.
De juf
had geregeld dat we iemand hadden, die ons vergezelde en wat uitleg gaf over de
verschillende afdelingen in het ziekenhuis.
De juf
meldde ons aan aan de infobalie van het ziekenhuis. Toen kwam Caroline, onze
gids, die eigenlijk juf is in het ziekenhuis.
We
bezochten eerst de materniteit, dat is de afdeling waar de baby’s worden
geboren. In de verloskamer zagen we een bad om te ontspannen en de verlostafel.
Een dokter, die de mama’s helpt bevallen, is een gynaecoloog. Als de baby’s nog
wat te vroeg geboren zijn, moeten ze in een couveuse liggen, daar is het lekker
warm en krijgen ze elke dag bezoek van een pediater, een kinderarts.
We
bezochten ook de kinderafdeling, de pediatrie. Daar hebben ze ook een isolatiekamer.
Deze wordt gebruikt als er kinderen een besmettelijke ziekte hebben. Ze hebben
ook een speelkamer
en een
ziekenhuisklasje met een juf, voor de kinderen die voor langere tijd in het
ziekenhuis moeten verblijven. Zohra, de ziekenhuisrobot, was afwezig, die had
dringend herstellingen nodig.
We
mochten ook een bezoek brengen aan de spoedafdeling. Daar zagen we ambulances
en de MUG-auto’s. Caroline liet ook de blauwe
zwaailichten zien en de sirenes horen. Op spoed is er een time-outruimte. Deze wordt gebruikt als
er mensen een beetje te vervelend doen. In de gipskamer kreeg Liaro een echte
gips rond zijn arm.
Op het
einde van ons bezoek, kregen we de geriatrie te zien, waar de oudere mensen
verblijven.
Voor die
mensen hadden we iets speciaal voorzien. We hadden tekeningen gemaakt en een
liedje voorbereid. De juf leerde ons “Jingle Bells” in het Engels aan. Zo leren
we op een leuke manier andere talen aan. Toen we dit lied hadden gezongen,
kregen we een luid applaus en toen we onze tekeningen uitdeelden aan de
patiënten, kregen we een knuffel en een zoen, en sommige oudjes waren zelfs aan
het huilen. De juf legde uit dat dat kwam omdat we zo mooi hadden gezongen!
We zijn
blij dat we dit als kerstcadeau konden geven aan die mensen…
.
LINK:
Facebookpagina
van AZ Damiaan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten